หนึ่งในปัจจัยที่ทำให้ แมนเชสเตอร์ ซิตี ฟอร์มพุ่งแรงในช่วงนี้ นั่นก็คือการที่ระบบการเล่นใหม่ที่ เปป กวาร์ดิโอลา ใช้เวลาสร้างมาทั้งฤดูกาล ได้ออกดอกออกผลจนใกล้จะสมบูรณ์แบบแล้ว
นักวิจารณ์ และ แฟนบอลล้วนทราบกันดีอยู่แล้วว่า ติกี ตากา คือแผนเด็ดที่สร้างชื่อให้กุนซือชาวสเปน จนกลายเป็นรากฐานแห่งความสำเร็จของ บาร์เซโลนา
เมื่อเขาข้ามมาฝั่งบุนเดสลีกา ติดี ตากา เวอร์ชั่นมิวนิกก็กลายเป็นความสำเร็จในระดับที่น่าพอใจ แต่ก็ยังไม่ใช่เวอร์ชั่นที่สมบูรณ์เท่ากับที่เดิม
กับ แมนเชสเตอร์ ซิตี กวาร์ดิโอลา เพียรพยายามในการสร้างทีมของเขาผ่านรากฐานเดิมสมัยคุมเจ้าบุญทุ่ม เพียงแต่ด้วยรากฐานของผู้เล่นที่มียังไม่ใช่ดีเอ็นเอธรรมชาติแบบนั้น เขาจึงยังไม่พอใจในสิ่งที่เกิดขึ้น
ถ้วยแชมป์ต่างๆ อาจจะน่าพอใจในมุมมองของแฟนบอล แต่สำหรับคนที่เสพติดวิวัฒนาการ แมนเชสเตอร์ ซิตี ในฤดูกาลปัจจุบันจึงเป็นทีมที่ต่างออกไป
นักวิจารณ์ใช้คำว่า Advance system สำหรับแทนการเรียกระบบใหม่ของเขา ที่เล่นแผน 3-6-1 ในช่วงหลังๆ
การดันอดีตเซ็นเตอร์ฮาล์ฟที่เคยสูญเสียตำแหน่งตัวจริงในบางช่วง ให้ขึ้นมาทำหน้าที่ตัวลำเลียงบอลในฐานะกองกลางกึ่งกองหลังอาจจะดูตะกุกตะกักในช่วงต้น และ ดูแปลกตาในมุมมองของคนนอก
แต่ด้วยสกิลที่เหนือกว่ากองหลังอังกฤษทั่วไปของ จอห์น สโตนส์ บวกกับความเก่งของ โรดรี และ ความลงตัวของระบบในท้ายที่สุด
จึงส่งให้ สโตน ช่วยทีมได้ทั้งการเป็นกองกลาง และ กองหลัง ที่ทั้งคุมพื้นที่ และ สร้างเกมเองได้ จนบรรดาตัวรุกสามารถเพลิดเพลินกับการทำลายเกมรับคู่แข่งอย่างสบายใจ
โดยเฉพาะในเกมชิงชนะเลิศเอฟเอคัพเมื่อคืนนี้ ที่ทุกคนเห็นกันชัดเจนว่านอกจากความลงตัวของเกมรุกแล้ว การเล่นของ สโตน กับ โรดรี ช่วยทำให้ ซิตี เหนือกว่า ยูไนเต็ด ชัดเจน
เพราะทั้งคู่ต่างช่วยทำให้เกมรุกมีผู้เล่นมากกว่า และ ช่วยทำให้เกมรับมั่นคงมากขึ้นกว่าที่ผ่านมา
ความโดดเด่น และ วิวัฒนาการของสโตนในตำแหน่งใหม่ เขาจึงถูกมองว่าเป็น Mutation player ภายใต้ระบบ Mutation Tiki Taka ที่ลงตัวของ เปป
ซึ่งหลายคนต่างมองว่า สโตน กำลังจะกลายไปเป็นอาวุธหนักที่คู่แข่งมองไม่เห็นด้วยการเล่นเป็น เซร์คิโอ บุสเก็ตส์ ของเรือใบนั่นเอง
ขึ้นอยู่กับว่าในฤดูกาลหน้า ซิตี จะรักษามาตรฐานการเล่นแบบนี้ได้หรือไม่ เมื่อต้องเสียนักเตะตัวหลักบางคนออกไป และ ตัวหลักบางคนจะโรยราลงบ้างตามกาลเวลา
